StelpaLitla

Sjúkrasagan mín
15.febrúar fór ég í helgarferð til Köben og náði mér í einhverja flensu eða bronkítis var það víst með tilheyrandi hósta og hita.
Á mánudeginum fór ég heim en var svo heima hóstandi með hita alla vikuna! Á miðvikudag fór ég loksins til heimilislæknisins þar sem ég var ennþá með hita og hósta og lét hún mig hafa lyfseðil upp á eitthvað sýklalyfslíki (er með pensilin ofnæmi). Sýklalyf eru jú alger ólyfjan svo þeim fylgir öllum aukaverkanirnar "magaverkir, ógleði og niðurgangur". Læknirinn sagði mér bara að dreifa skammtinum yfir daginn ef ég yrði mjög slæm í maganum.

Á fimmtudag var ég búin að taka samtals 4 töflur af lyfinu og var orðin frekar slæm í maganum með verki og ógleði (sem betur fer ekki þriðju aukaverkunina). Eftir að Egill sofnaði skrapp Biggi út að skoða einhvern bíl og skiptir engum togum að mér SNARVERSNAR með hryllilega magaverki, þvílíka ógleði að ég hef ekki upplifað annað eins og uppköst (sem var auðvitað bara gall því ég hafði lítið sem engu komið niður). Ég hringdi í Bigga og náði að gubba uppúr mér (pun intended) að hann yrði að koma heim og skellti svo á hann. Hann hringir líka í mömmu og eftir einhverja stund eru þau bæði komin, stumrandi yfir mér. Ég var búin að ofanda í lengri tíma vegna ógleðinnar og treysti mér ekki til að standa upp, komin með doða í andlit og hendur og almennt bara aumingjaleg! Svo mamma ákveður að hringja á sjúkrabíl. Okkur datt helst í hug að ég væri með ofnæmi fyrir þessu lyfi líka.

Jæja, sjúkrabíllinn kemur og ég er ennþá að drepast í maganaum og með þvílíka ógleði. Þá heyri ég útundan mér í einhverri konu:"Góða kvöldið, ég er hér blaðamaður frá Morgunblaðinu og við erum að fylgja sjúkrabílnum eftir, erum að gera grein um slysó. Mættum við nokkuð taka viðtal við hana á eftir, og taka myndir??".

Týpískt að lenda í einhverju svona!! Ekki nóg með að ég var búin að vera veik í marga daga, búin að kasta upp og með ógleði, í einstaklega fallegum leggings og hlírabol með hárið skítugt og allt út í loftið (svona eins og maður er þegar maður er veikur), heldur var líka kominn blaðamaður og ljósmyndari til að festa ógeðið á filmu! Ég segi að þau megi taka viðtal og fylgjast með svosem, en ég vilji ekki láta taka myndir þar sem það sést hver ég er.

Jæja, ég fer í sjúkrabílinn en er nú farið að líða örlítið betur þó ég sé enn slæm. Þegar við komum niður á Borgó og ég er hjóluð á börunum út úr bílnum heyri ég þvílíka myndavélasmelli og sé flass, engu líkara en að papparazzi væri á hælum mér! Jeij - GREAT!!!

Sjúkrahúsferðin var nú ekki merkilegri en það að ég fékk saltvatn í æð (þegar þeim tókst að koma nálinni fyrir eftir margar stungur = 3 nála-marblettir), lungnamyndatöku (út af hóstanum) sem sýndi ekki neitt og svo ávísun á nýtt sýklalyf. En allan tíman var ég með blaðamanninn og ljósmyndarann á hælunum (hlaupandi á eftir rúllandi sjúkrahúsrúminu). Ég bað þau aftur um að taka ekki myndir af mér, en þau fengu leyfi til að taka myndir þar sem andlitið á mér sæist ekki. Svo voru auðvitað teknar nokkrar svona uppstilltar myndir með lækninum og hjúkkunni þar sem þau voru að "hlúa að mér", allt frekar kjánalegt eitthvað.

Í bið eftir röntgen spurði svo blaðamaðurinn mig eitthvað út í veikindin og sýklalyfjaofnæmi og fleira:
"Já, þú ert gift og ég sá heima hjá þér barnadót, hvað áttu mörg börn?"
"Og hvenær byrjaðir þú að verða veik?"
"Hvað með pensilinofnæmið, hvenær kom það í ljós?"

...og svo framvegis! Og ég ennþá í leggings, orðin "eign þvottahúss spítalanna" með brjóstin poppandi út því það vantaði eina tölu á besta stað á sjúkrahússkyrtunni.

Þegar ég var orðin hressari, þó enn með saltvatn í æð, kom ljósmyndarinn og vildi endilega taka eina svona andlitsmynd af mér. Biggi og mamma voru bæði mætt á svæðið, Biggi auðvitað harðneitaði að vera með á mynd og ég vildi ekki láta taka mynd af mér."Jú jú, þú lítur mjög vel út", var viðkvæðið.

Og helvítis myndin var á endanum tekin, þá hafði ég reyndar fengið nýjan spítalabol, en enn með hárið allt út í loftið og frekar veikindasjúskuð. Ljósmyndarinn sýndi mér myndina á myndavélaskjánum - EINMITT. Leit svona "rosalega vel út" með vibba hár, undirhöku og allar græjur. En ég tók bara Pollýönnu á þetta og ákvað að það fengist aldrei almennileg mynd af mér í þessu ástandi hvort eð er og leyfði þessu bara að flakka!

Af veikindunum er það að frétta að þetta var bara svakalegt óþol við lyfinu sem lýsti sér í svona ýktum aukaverkunum, en ég hef ekkert fundið fyrir nýja lyfinu. Bara alveg TÝPÍSKT að lenda í svona!

Efnisorð: veikindi

StelpaLitla// Ýrr @ 13:30

Ho ho ho we say falskt falskt falskt!
Þar sem ég fór á Hinn Íslenzka Þursaflokk á síðasta laugardag þá missti ég ef Eurovision keppninni góðu. Þetta var nú ansi tvísýnt með Merzedes Club annars vegar og Eurobandið hins vegar, en eftir að hafa séð keppnina nú á ruv.is þá sé ég að þetta hætti að vera tvísýnt í keppnninni á laugardag þar sem grey stelpan var RAMMFÖLSK!! :-S Æjæj. Við viljum ekki verða svona bretlandsfíaskó með falska söngvara og "Islande, 0 point"!!!

Semsagt, mjög sátt við sigur Eurobandsins! :)

Annars voru Þursa tónleikarnir ÞVÍLÍK SNILLD!! Við mamma dilluðum okkur í takt við kammersveitina og fagran söng Egils, það held ég nú. Mamma sagði mér líka einhverjar sögur frá gömlum tónleikum þegar þau pabbi voru grúppíur... nei segi svona. Mamma bauð mér semsagt á tónleikana þar sem pabbi komst ekki með. Gebbað.

Efnisorð: Eurovision, Hinn Íslenzki Þursaflokkur

StelpaLitla// Ýrr @ 16:23

miðvikudagur, febrúar 27

þriðjudagur, febrúar 26