StelpaLitla

Hún á ammæl´í daaag, hún á ammæl´í daag!
Klukkan er bara hádegi þegar ég byrja að skrifa ferðasögu þessa, en ég er samt búin að fá eitt e-mail, eitt e-card, msn kveðjur og tvö símtöl! Jeij.(þegar ég var búin að skrifa, var ég búin að fá fullt af fleiri símtölum, heimsóknir og sms). Takk fyrir það :)

Slóvenía (Feneyjar og London) 2004!

Ég neyðist víst til að fara að skrifa einhverja litla samantekt um ferðina góðu, svona meðan hún er enn fersk í minni. Verst bara að ég hef ekki nennt að blogga neitt síðan kom heim, enda búið að vera svo gott veður og ég nenni ekki að hanga inni í tölvunni... en hér kemur það:

Fyrsti dagurinn var rooosalega langur, enda svaf maður lítið um nóttina þar sem við þurftum að vera mætt í rútuna kl.4 um nóttina. Ég vaknaði nottla upp með andköfum kl.1 þar sem mig dreymdi að ég væri búin að missa af vélinni! En þessi dagur gaf svolítið forsmekkin af því sem koma skyldi - svefnleysi! Ég held að flestir hafið gengið á áfengi alla ferðina (og í tilfellum sumra á verkjatöflum líka) og í hvert sinn sem maður þurfti að sitja í farartæki lengur en 20 mínútur þá var sofið! En gott mál, við erum öll ung og hress og látum nú ekki smá svefnleysi stöðva okkur - ó nei!! Go Háskólakórinn - hressasta fólk sem ég veit um! :)
En jæja, það var alveg hrekalega gott veður á Stanstead og margra klukkutíma bið þar einkenndist af chilli, gauli og bjórdrykkju...ahhhhh. Sumir voru þó orðnir blautari en aðrir (nei, ekki ég) en ég nefni engin nöfn... thíhí.

Gott veður á Stanstead(London)

Eftir tvær flugferðir og rútuferð komum við loksins á hótelið í Slóveníu og vorum svo fegin! Hótelið var hið fínasta (þó að þjónustan hafi nú einkennst stundum af stunum og veseni...maður hafði stundum á tilfinningunni að fólkið þarna væri ekki vant að hafa fólk á hótelinu, hehe) allir með sér bað á herbergjum og allt nýtt, hreint og fínt. Við höfðum eiginlega ekki hugmynd um hvað við höfðum verið að panta, enda fátækir námsmenn sem tökum því ódýrasta og látum okkur hafa ýmislegt. Liðið fór auðvitað beint í bólið þar sem við vorum ekki komin fyrr en um 3 um nótt eftir 23 tíma ferðalag - Geisp!! ...En auðvitað var byrjað á einum bjór og bæjarferð daginn eftir, eftir góða kóræfingu þar sem Sigga Víðis hin víðfræga gerði brjálað entrance eftir 8 mánaða ferðalög sín um heiminn. Veðrið var alveg frábært þennan dag, og allar stúlkurnar börðu óspart á sig sólarvörn sem keypt hafði verið á námsmannavænu 2 fyrir 1 verði á Stanstead. Kom þó seinna í ljós að ekki höfðu allir gert jafn góð kaup og þeir töldu, þar sem sólarvörn einnar var með GLIMMERI í, og allir höfðu svo keypt sér After sun með "Self tanning"! Hahaha. Það komst upp þegar margir voru óvenjulega flekkóttir um líkamann...heheheh.

Eftir langa en ágæta skoðunarferð um Ljubliana þar sem við sáum merkileg hús og heyrðum um tónlistarmenn og sönghefð, fórum í kastala þar sem var dreki með typpi og heyrðum um mann sem var skotinn í rassinn með fallbyssukúlu, enduðum við á litlum veitingastað í pizzu og bjór. Síðan var skellt sér í næsta supermarket og keypt áfengi fyrir partý kvöldsins sem skyldi vera á hótelinu. Vert er þó að taka fram að hótelið var ekki beint hótel, heldur svona "bungalows" (sem er bungalovov á Slóvensku) eða raðhúsalengja með herbergjum, og við nokkurn veginn áttum pleisið (enda um 60 manns).

Ljubliana
Partýið endaði á að vera í hjónarúminu hjá Krunku og Þengli, og í herberginu við hliðina á kórstjóranum (sem er ekki mesta partýdýrið). Það fór þó allt vel fram...eins og vel og hægt er allavega, en 60 manns geta þó framkallað þó nokkuð mikinn hávaða við mjög litla áreynslu. Partýið dreifði þó eitthvað úr sér líka og var eitthvað af fólki komið upp í mitt(okkar) herbergi þegar leið á kvöldið. Þar var mikið um herlegheit, að sjálfsögðu var Sigga með í vörina handa liðinu og ég bauð ginið okkar hægri vinstri. Daginn eftir hétum við Lára að taka aldrei í vörina framar þegar við þóttumst finna það með tunguæfingum, að þeim megin sem við tökum í vörina væri hærra upp! Arrgh! Ekki fórum við þó endilega eftir því þegar við vorum næst komnar í glas..ehemm... En aftur að partýinu. Þegar var farið að hella meira niður af gininu en drukkið var, ákvað mín að henda liðinu út úr herberginu okkar - enda langt liðið á morguninn... Ég fattaði svo að ég hefði gleymt skónum mínum hjá Krunku og Þengli og skellti mér niður til þeirra að ná í þá. Þau voru nú ekkert allt of æst í að hleypa mér inn en gerðu það þó eftir nokkrar fortölur. Og viti menn! Mín sá þá gítarinn Sheilu liggjandi á gólfinu og stóðst ekki mátið að semja lítið fallegt ástarlag til skötuhjúanna sem var svo hljóðandi:
(með djúpri röddu:) Krunka Krunka Krunka!
(með skrækri röddu:) Þengill Þengill Þengill!
(endurtakist eins oft og þurfa þykir)
En nóg var nú komið og ég hafði vit á að vera ekki of lengi hjá þeim og skundaði sömu leið heim á hótelherbergi og kúrði hjá Láru og Margréti...

Partý!

Daginn eftir var frjáls dagur í Ljúbu, og hvað gera stúlkur á frjálsum degi í útlöndum? (nei, ekki drekka bjór...jú reyndar það líka) Versla! Hálfur kórinn fór í Zöru, og síðan fórum við í eitthvað moll sem okkur var bent á. Versluðum nú ekkert sérlega mikið en ég keypti aglega fallega GULA háhælaða skó! :P Kvöldið endaði svo eftir kvöldmat á hótelinu, á góðu djammi í "Kjallaranum" eða eins og staðurinn heitir svo skemmtilega á Slóvensku: Klit(ég veit ekki hvað þið voruð að hugsa, en ég var örugglega að hugsa það sama!)

Gaui mafíósi

Dinner á hótelinu
Það var svaka stuð þar á liðinu í Klit kjallaranum (thíhíhí), við fengum þau meir að segja að spila hana Ruslönu fyrir okkur. DJ-inn horfði furðulostinn á okkur kórstúlkur þegar við æptum og skríktum og hristum skankana við hið sigurvegara Eurovision (og með furðulostinn á ég við: "Bíddu, er eitthvað AÐ þessu liði??") Kvöldið fór allt siðsamlega fram - nei bíddu bíddu! Hvað er ég að rugla. Við Margrét fengum Gauja til að kaupa fyrir okkur sitthvora líterskrúsina af bjór, því ekki gátum við verið minni menn / konur en strákarnir, en vorum þó ekki það miklir menn að við þorðum ekki að fara og kaupa þær sjálfar. Nokkrir kórmeðlimir stungu af á strippstað og til að reykja hass með Slóvenskum töffurum sem furðuðu sig á því hve dýrt rauðvín væri á Íslandi... en fyrir utan það, fór allt vel fram, hehehe.

Bjór í líterskrús og dans á Klit
Þá var komið að hinum "stóra degi" - tónleikarnir okkar. Fólk var nú ekki alveg upp á sitt hressasta, því þrátt fyrir fögur heit daginn áður um að taka því nú rólega um kvöldið til að vera gífurlega hress og ekki-þunn á tónleikunum, voru ekki allir sem fóru eftir því, ehemm. En hvað um það, æfing í kirkjunni gekk fínt og allir brunuðu beint á veitingahús að fá sér eitthvað í gogginn í þynnkunni...nema hvað. Eitthvað var nú farið að grána á himni en ekki byrjaði að rigna...enn. Tónleikarnir voru svo haldnir kl. hálf fjögur með pompi og prakt og heilar 20 hræður sem mættu á tónleikana (þar með talinn prestur kirkjunnar). Slóvenskur kór sem við höfðum verið í sambandi við og voru að eigin sögn "Best choir in world" (með Slóvenskum hreim) fjölmennti ekki á tónleikana eins og við höfðum vonað, enda sjálf með tónleika um kvöldið. En við létum það ekki á okkur fá, gleymdum þynnkunni og sungum eins og englar! Sjálfur presturinn hafði meir að segja orð á því hvað við værum yndisleg, kurteis og syngjum fallega. Þegar við komum út úr ískaldri kaþólskri kirkjunni var í þokkabót komin hellidemba. Liðið brunaði í leigubílaher niður á hótel, þurrkaði sér en vorum mætt hress niður í bæ til að fara á tónleikana hjá Besta kór í heimi (að miklu leyti líka til að þau fengju samviskubit ef við mættum mörg hjá þeim, moahaha). Slóvenska þjónustulundin var þar enn mætt á svæðið á tónleikana, en ekki fengu allir miða þó nóg væri af lausum sætum??? Skrýtið fólk þarna í Slóveníu. Nema bara hvað. Tónleikarnir voru flottir, kórinn söng mjög vel og við vorum ekkert hissa á þeim verðlaunum sem þau segjast hafa fengið. Einhverjir fóru á djammið eftir þetta, en við ákváðum einhver að vera þæg og góð og fara bara heim á herbergi þar sem átti að mæta kl.8 næsta morgun í Dropasteinshellaferð! Við létum leigubílstjórann bíða meðan við hlupum inn í sjoppu og keyptum nammi og áttum svo kósýkvöld uppi á hótelherbergi...

Háskólakór vs. Besti kór í heimi
Skoðunarferðin daginn var agalega fín. Sérstaklega fyrir okkur sem höfðum tekið því rólega daginn áður...sumir voru svolítið þreyttir, en við Margrét tókum bara kæruleysið á þetta og drukkum nóg af hvítvíni í hádeginu, keyptum svo aukavín til að taka með okkur í vatnsflösku. Enda fannst okkur við alveg HRIKALEGA fyndnar í rútunni, en held að öllum hinum hafi ekki fundist það líka. OK, OK, kannski sumum (enda ERUM við ógeðslega fyndnar)...en hvað um það. Við byrjuðum um morguninn á því að skoða eitthvað vatn sem kemur og fer eftir árstíðum. Við vorum ekkert sérlega spennt fyrir því og við komumst í raun aldrei að því AF HVERJU vatnið kemur og fer? Hvernig lifa fiskarnir af? Jæja, þaðan var haldið í Dropasteinhella sem voru mjög fallegir og skemmtilegt að skoða. Þvílík víðátta þarna inni! Eins og sannur kór tókum við svo lagið í einum hellinum og sönnuðum þar með eigið ágæti (Besti kór í heimi hvað! Take that you little...). Þaðan var svo farið í fyrrnefndan hvítvínshádegisverð og síðan í "einhvern kastala einhverstaðar til að skoða eitthvað" - fólk var semsagt orðið pínu þreytt á skoðunarferðinni, og greinilega fólkið sem tók á móti okkur líka. Stúlkan sem var með minn hóp (skipt í tvennt) var ekkert voðalega æst í að við fengjum sögu staðarins beint í æð, heldur brunaði með okkur í gegnum safnið og endaði setningar oft á "and that´s about it" eða "well, anyways, let´s move on". Haha. En okkur fannst það bara fyndið! Kvöldið endaði að sjálfsögðu á djammi, og viti menn ef nokkrir meðlimir Slóvenska kórsins komu ekki bara að djamma með okkur. Kvöldið var því tekið í ættjarðar og íslenska útilegusöngva, eins og sönnum íslendingum sæmir!

Inní tjaldi útí skógi

Í dropasteinshelli

Hvítvínið góða
Þá var komið að Feneyjum! Morgunin áður en við fórum, gerðum við nokkrar stúlkur þó RASSÍU í Ljubliana og keyptum alla þá skó sem við gátum fundið (eftir einungis 3 tíma svefn mind you. En þegar skór eru annars vegar, þá þarf ekki svefn!)
Við vorum voða spennt að fara til Feneyja (eða ég allavega) og setningin "ohh, krakkar, þetta er lífið!" átti svo sannarlega við... reyndar var það setning ferðarinnar hjá mér ;) Það var æði í Feneyjum, svolítið mikið af rusli...enda líka erfitt að burra um á sóparabílum af augljósum ástæðum, en það hefði þó mátt vera aðeins snyrtilegra. Sérstaklega fyrir svona mikla túristaborg! Fyrsta kvöldið var voða rólegt, enda vorum við frekar svekkt að komast að því að hótelið lokaði á miðnætti og eftir það væri ekki hægt að komast inn!! (What´s up with that!?) En við fórum þá bara út að borða það kvöldið og vorum frekar róleg... Daginn eftir röltum við um Feneyjar, keyptum drasl hjá götusölum, borðuðum pizzu og drukkum bjór og fórum að sjálfsögðu í stutta gondólasiglingu eins og sannir túristar.

Út að borða um kvöldið, og enn var ótæpliega drukkið af hvítvíni og gaulað Vísur vatnsendarósu fyrir Bandarísk hjón sem sátu á borðinu við hliðina á okkur. Þeim var þó ekki alveg farið að litast á blikuna þar sem maðurinn reyndist síðan sjálfur vera kórstjóri og við vorum aðeins kvenraddir að taka fjór-raddað lag og fullar í þokkabót! Ehemmm. En allt fór vel, og frakkar á næsta borði báðu meir að segja um aukalag. Þegar bandarísku hjónin voru farin að segja Margréti að það væri óhollt að reykja og þjónarnir voru búnir að hreinsa af borðinu okkar og stóðu og biðu eftir að við færum, ákváðum við að staulast út til að ná heim fyrir miðnætti...en allt kom fyrir ekki. Við týndumst nokkrar á leiðinni þó að ein væri með kort á lofti allan tímann. Á einum tímapunkti þóttist hún alveg VISS um að krakkarnir hefðu beygt inn í þetta litla sund hérna og við þrömmuðum á eftir henni. Þrömmuðum og þrömmuðum á þröngum stíg milli húsa, áfram, svo til hægri, svo til vinstri og - úbbs!! Blindgata og vatn! Erna sem var með kortið af Feneyjum á lofti skildi ekkert í þessu, en ég hélt ég myndi pissa í mig af hlátri!! Við þrömmuðum þá bara til baka, fundum næsta bar og keyptum okkur nokkra bjóra "tú gó plís". Ekki málið! Við fundum svo krakkana og "torgið okkar" þar sem allur kórinn var mættur og tók enn og aftur lagið og drakk ótæpilega. Allt í einu var svo klukkan óvart orðin eitt um nótt - en það var ekki að spyrja að því, hótelstjórinn hleypti okkur inn, ekkert mál, og við héldum djamminu áfram uppi á hótelherbergjum. Ég hafði keypt forláta rauðvínsflösku sem var allt í einu horfin, URRGH og ég alveg hoppandi ill lét Margréti greyið þramma um hæðina í leit að flöskunni góðu, hehe. Hún fannst síðar opin og hálfkláruð en urðu þó fagnaðarfundir við bokkuna góðu og við kláruðum hana ásamt því að pakka niður og hlæja og pískra fram á morgun.

Ferðin heim einkenndist af svefnleysi og móki í flugvélum, en við gátum þó skundað inn í London í þrjá tíma, í stað þess að bíða á flugvellinum á Stanstead...
Við komum heim, þreyttir en glaðir ferðalangar Háskólakórs eftir ÆÐISLEGA ferð með djammi og djúsi, skoðunarferðum, skókaupum, sólbruna og frábæru fólki!

Krakkar, þið eruð ÆÐI, takk fyrir mig!

StelpaLitla// Ýrr @ 12:30

mánudagur, maí 31

Slóvenía (Feneyjar og London) 2004!